Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012


Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ

 ΣΤΟ ΛΑΤΟΜΙ

ΔΕΥΤΕΡΑ  27  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  2012


Στο πανέμορφο παρεκκλήσιο του Αγίου Φανουρίου  στην περιοχή Λατομίου εορτάσθηκε και φέτος  με κάθε εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια η μνήμη του Αγίου. Πλήθος κόσμου  προσήλθε το πρωϊ  της Δευτέρας 27 Αυγούστου ημέρα της εορτής  του για να προσκυνήσει την ιερά εικόνα και να προσφέρει  το τάμα του στον Αγιο. 














Όλα είχαν προετοιμασθεί κατάλληλα   εδώ και πολλές ημέρες πάντα με την  αμέριστη φροντίδα και  επίβλεψη του  εφημέριου του Ιερού Ναού πατρός Βασιλείου Φιλιππάκη, για να υποδεχθούν τους  χιλιάδες πιστούς που προσέρχονται  όλη την διάρκεια της ημέρας  στην εκκλησία.  













Την ημέρα της εορτής  λειτουργοί της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας  ήταν ο π. Βασίλειος Μανάρας εφημέριος   της ενορίας των  Καρυών καθώς και ο Διάκος  της  Ιεράς  Μητροπόλεως  εκ Θυμιανών Δημήτριος  Μαστρογιαννάκης.  



















































Πολλές ήταν οι κυρίες της ενορίας που βοήθησαν εξαιρετικά στην άμεση  εξυπηρέτηση των πιστών, στο να κόβουν  τους άρτους , τις φανουρόπιτες,  να προσφέρουν το αμυγδαλωτό. Αλλά και τα μικρά παιδιά συμμετείχαν με  ευχαρίστηση και προθυμία   προκειμένου να εξυπηρετήσουν όλο τον κόσμο. 











Γι αυτό και ο εφημέριος   του ναού, - όπως   μας είπε, - το βράδυ  εφ΄ όσον  εργάσθηκαν όλα αυτά  τα μικρά  παιδιά της ενορίας μας τόσο πολύ,  θα τους προσφέρει ένα αντίδωρο αγάπης. Δηλαδή  θα τους ανταποδώσει  ένα όμορφο δείπνο στο  χώρο που είναι   πίσω από το εκκλησάκι. Και μας είπε επιγραμματικά: "Οι κοπιώντες εν τω Ναώ, εκ του Ναού τραφήσονται". Αρα   ερμηνεύσαμε  κι εμείς ότι: ο ιερέας τήρησε αυτή την εντολή και αντάμοιψε τα νέα  παιδιά  που   εργάσθηκαν στον Ναό.
Το βράδυ μετά το δείπνο πλούσιο φωτογραφικό υλικό.



Κάθε Πέμπτη  στον Ιερό Ναό του Αγίου Φανουρίου  τελείται Θεία Λειτουργία. 




ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΣΘΗΚΑΝ ΟΛΑ ΜΕ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΕΩΣ ΚΑΙ  ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.

Ο εφημέριος του ναού  π. Βασίλειος Φιλιππάκης, τα  ευχαρίστησε όλα προσφέροντάς τους  ένα όμορφο δείπνο, στον πίσω χώρο της εκκλησίας. 











Κυριακή 26 Αυγούστου 2012


Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΛΑΤΟΜΙΟΥ
Την Κυριακή  26 Αυγούστου  2012 το απόγευμα  στον Ιερό Ναό Αγίου Φανουρίου τελέσθηκε  ο πανηγυρικός Εσπερινός με κάθε  εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια.











 Πλήθος κόσμου προσήλθε να προσκυνήσει την θαυματουργή   εικόνα του  Αγίου Φανουρίου στην ενορία μας έως αργά το βράδυ.
Τον Πανηγυρικό Εσπερινό  ετέλεσαν,   ο Αρχιερατικός Επίτροπος   του Οικουμενικού θρόνου πατήρ Δημήτριος Γεόμελος, καθώς και οι Πρωτοπρεσβύτεροι  π.   Στυλιανός Μανώλης και  π. Γεώργιος Τζιώτης,  μαζί με τον εφημέριο του Ιερού μας Ναού  Πρωτοπρεσβύτερο  Βασίλειο Φιλιππάκη.


Οι χοροί των ιεροψαλτών απέδωσαν με  κάθε Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια   και με άριστη τεχνική ερμηνεία τα πανέμορφα τροπάρια  του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος  Φανουρίου.

Οι φανουρόπιτες που προσέφεραν οι πιστοί ευλογήθηκαν από τους ιερείς  και προσφέρθηκαν  σε όλους τους πιστούς που προσήλθαν να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου.
Την εορτή τίμησαν με την παρουσία  τους ο Διοικητής της Τροχαίας Χίου κ. Ντούπης, - τον οποίον ευχαριστούμε θερμά για την  άμεση ανταπόκρισή του, να στείλει  Αστυνομικά όργανα  για την σωστή ρύθμιση της κυκλοφορίας, -   ο  κ. Δαμίρης, ο  κ. Μάντικας Πρόεδρος Ομηρείου,  και  πολλοί άλλοι.
Την  Δευτέρα  27 Αυγούστου εορτή του Αγίου  θα ψαλλεί ο Ορθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Μετά το πέρας της εορτής και πάλι  θα αναφερθούμε στην ιστοσελίδα μας με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Και του χρόνου με υγεία.

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμός 48

Κυριακή 26 Αὐγούστου 2012 – ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιθ΄ 16 – 26)


«Ἀπῆλθε λυπούμενος۠ ἦν γάρ ἔχων κτήματα πολλά»
Ἦταν νέος, μέ τήν ψυχή γεμάτη ὁραματισμούς καί τήν καρδιά φλεγομένη ἀπό τόν πόθο τῆς ἠθικῆς τελειότητος. Ἦταν ἀριστοκράτης καί εὐγενής καί τιμώμενος πολύ ἀπό τό περιβάλλον του. Ἦταν εὐσεβής καί πιστός καί γι’αὐτό ἡ παιδική καί νεανική ζωή του πλουτίσθηκε μέ ὅλες τίς ἀρετές, πού ὥριζεν ὁ Μωσαϊκός Νόμος. Ἦταν πλούσιος καί εἶχεν ὅλα τά μέσα μιᾶς καλῆς καί εὐχάριστης ζωῆς. Πολλοί τόν ἐμακάριζαν, ἄλλοι τόν ἐζήλευαν καί ὅλοι ὠνειρεύθηκαν γι’αὐτόν ἕνα ζηλευτό μέλλον στή ζωή τῆς γῆς καί στήν αἰωνιότητα τῶν οὐρανῶν. Καί ὅμως..!
Ὅταν, σύμφωνα μέ τήν ἐρώτηση του, τόν προκάλεσεν ὁ Ἰησοῦς νά ἀνοίξῃ τά φτερά τῆς ψυχῆς καί νά πετάξῃ στίς ψηλές καί ὁλόφωτες κορυφές τῆς χριστιανικῆς τελειότητας, τότε αἰσθάνθηκε τά φτερά αὐτά σπασμένα ἀπό τό βάρος τῆς ὕλης, τήν καρδιά του δεμένη σφικτά στό χρυσό κλειδί τοῦ θησαυροφυλακίου του καί ἐγύρισε τά νῶτα. Ἔγινε λιποτάχτης. Ἡ πυγολαμπίδα τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν ἔκρυψεν ἀπό τά μάτια του τόν Ἤλιο τῆς δικαιοσύνης, τοῦ ἔκλεισε τίς πῦλες τῆς χαρᾶς καί τῆς δόξας τοῦ οὐρανοῦ καί τοῦ ἄνοιξε διάπλατα τό σκοτάδι. Αὐτό παθαίνομε καί κινδυνεύομε νά πάθωμεν. ἀδελφοί μου.
Ἀκολουθοῦμε τόν Κύριο ἀπό τήν Κανά καί τήν ἔρημο τῶν πεντακισχιλίων μέχρι τό Θαβώρ καί τή Βαϊοφόρο. Ἀλλά στόν κῆπο τῆς Ἀγωνίας Του καί στόν τραγικό Γολγοθᾶ Του Τόν ἀφήνομε μόνο. Κάποιο ἀγκίστρι, κάποιο σχοινί μᾶς τραβᾶ πίσω. Δεχόμαστε ἀπό Ἐκεῖνον τό κύπελλο τῆς χαρᾶς, ὄχι, ὅμως, καί τό ποτήρι τῆς θυσίας. Ἀκολουθοῦμε τόν Χριστόν καί τό Εὐαγγέλιο μέχρι ἐκεῖ πού μᾶς ἐξυπηρετεῖ καί μᾶς ἀρέσει, ὄχι, ὅμως, καί μέχρι τέλους. Ἐνῶ ἀρχίζομε καλά, ἐνῶ γευόμαστε τή χαρά καί τήν εὐτυχία τῆς χριστιανικῆς ζωῆς καί δίδομε καλές ὑποσχέσεις στό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του καί φλεγόμαστε ἀληθινά ἀπό πόθους καί ἐνθουσιασμούς γιά περισσότερες ἀρετές καί γιά τήν αἰώνια εὐτυχία τῶν οὐρανῶν, δέν προχωροῦμε ὅμως μέχρι τέλους. Συχνά γινόμαστε λιποτάχτες, προδότες τοῦ καθήκοντος καί τοῦ χριστιανικοῦ μας ὀνόματος. Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἰούδας καί ὁ πλούσιος νεανίσκος. Προβληματίσθηκαν οἱ μαθητές, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς τούς διαβεβαίωσε, πῶς ἐκεῖνοι, πού κολλᾶνε τήν καρδιά τους στά ὑλικά ἀγαθά καί στηρίζονται μόνο σ’αὐτά, δηλ. οἱ ἀθεόφοβοι πλούσιοι, εἶναι ἀδύνατο νά σωθοῦν καί ἐτρόμαξαν ἐρωτῶντας: «τίς δύναται σωθῆναι;», ἀλλά μήπως δέν εἶχε δίκιο ὁ Κύριος:Ἡ ὑλική δημιουργία καί τά ἀγαθά της δόθηκαν στόν ἄνθρωπο ὡς μέσα ἐξυπηρετικά στήν ἐδῶ ζωή, γιά νά ἀποκτήσωμε τήν ἄλλη. Αὐτά εἶναι πρόσκαιρα καί ἐκείνη εἶναι αἰώνια.
Ἄν, λοιπόν, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, γιά χάρη τῶν προσκαίρων ἀγαθῶν, ἀδιαφορήσωμε γιά τά αἰώνια, τότε πῶς Ἐκεῖνος θά μᾶς τά δώσῃ; Τά πολλά ἤ ὀλίγα κτήματα καί ἀποκτήματά μας ἐδῶ εἶναι βάρκα καί κουπιά, γιά νά ἀνοιχθοῦμε στόν ὠκεανό τῆς αἰωνιότητος. Ἄν, γιά νά μή τά ἀποχωρισθοῦμε, κρατιώμαστε σφικτά δεμένοι μέ αὐτά, τότε ποιός θά βρεθῇ νά μᾶς μετακινήση; Τό κατάντημα τοῦ Ἰούδα, πού «τό γλωσσόκομον εἶχε καί τά βαλλόμενα ἐβάσταζεν» καί ἡ περίλυπη μορφή τοῦ πλουσίου νεανίσκου, πού «ἀπῆλθε λυπούμενος» καί φοβούμενος μήν χάσῃ τά ἀγαθά του δέν θά μᾶς συνετίσῃ; Δέν θά μᾶς φοβίσῃ;                                                                  Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Χίου

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμός 47

Κυριακή 19 Αὐγούστου 2012 – ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιη΄ 23 – 35)

 Ἔδει καί σέ ἐλεῆσαι..., ὡς καί ἐγώ σέ ἠλέησα»

Ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, εἶναι ὁ Πατέρας καί Κύριός μας. Αὐτός μᾶς ἐδημιούργησε καί ὁ Ἴδιος ἐπίσης μᾶς ἀναγέννησε, ὅταν ἐπέσαμε ἀνεπανόρθωτα καί μᾶς υἱοθέτησε πάλι, χάρις στή μεσιτεία τοῦ Χριστοῦ. Αὐτός μᾶς κυβερνᾶ καί συντηρεῖ καί προστατεύει. Αὐτός μᾶς εὐεργετεῖ καθημερινά, ἑτοιμάζοντάς μας, συγχρόνως, τήν ἄφθαρτη καί αἰώνια κληρονομιά τῆς Βασιλείας Του. Ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς συγγνώμης, μέσα στόν ἀπύθμενο ὠκεανό τῆς ἀγάπης Του, ἀφήνει κάθε φορά, πού Τοῦ τό ζητᾶμε, νά ἀφανισθῇ ἡ σταγόνα τῶν ἁμαρτημάτων μας.
Σ’Αὐτόν, ὄπως καί ὁ δοῦλος τῆς παραβολῆς – χρωστᾶμε τό ἀνεξόφλητο χρέος τῶν μυρίων ταλάντων. Ἡ πρός Ἐκεῖνον διαγωγή μας, μέ τίς τόσες ἐλλείψεις καί παραβάσεις τοῦ θείου Νόμου, μέ τά καθημερινά παραστρατήματα τῆς σκέψεως, τῆς καρδιᾶς, τῆς γλώσσας καί ὅλων γενικά τῶν μελῶν τοῦ σώματος καί τῶν ἐκδηλώσεων τῆς ψυχῆς μας, δημιουργεῖ τά ὀφειλήματα ἀπέναντί Του καί αὐξάνει τό βάρος τῆς ἐνοχῆς μας. Ταλαίπωρα πλάσματα! Σκλάβοι στά πάθη μας, καταπληγωμένοι ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀνίκανοι γιά τίς μεγάλες πνευματικές ἀνατάσεις, δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου, θά εἴμαστε καταδικασμένοι νά ἀντιμετωπίσωμε τή δικαιοσύνη τοῦ ἀδεκάστου Κριτῆ καί, ἑπομένως, τήν αἰωνία τιμωρία, ἄν ἡ ἔπειρη εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ δέν ἄνοιγε τίς ἀνεξάντλητες πηγές τοῦ ἐλέους Του νά καταλούσουν τίς πληγές μας. Ὅμως, τό παντοδύναμο χέρι Του εἶναι ἀδύνατο νά διαγράψῃ τό χρέος τῶν μυρίων ταλάντων, ἄν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι , οἱ μικροί καί ἀδύνατοι, δέν Τόν βοηθήσωμε. Τό γιατί μᾶς τό λέγει ἡ τιμωρία τοῦ ἀσπλάχνου ὀφειλέτη. «Ἐδει καί σέ ἐλεῆσαι...,ὡς καί ἐγώ σέ ἠλέησα». Καί «οὕτω καί ὁ πατήρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐάν μή ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπό τῶν καρδιῶν ὑμῶν τά παραπτώματα αὐτῶν».
Θέλει δηλ. ὁ Κύριός μας, ἡ δική Του μεγαλοψυχία καί ἀνεξικακία νά εὑρίσκῃ ἀπήχηση στίς καρδιές μας καί κάποιαν ἀνταπόκριση στίς κοινωνικές μας σχέσεις. Θέλει νά γίνωμε μεγαλόψυχοι, μακρόθυμοι, ἐλεήμονες στά σφάλματα τῶν συνδούλων, τῶν συνανθρώπων μας, πρός ἐμᾶς τούς ἴδιους. Και τότε ἡ ἀγάπη αὐτή, πού μακροθυμεῖ, «πάντα στέγει, πάντα ὑπομένει καί οὐδέποτε ἐκπίπτει», θά βρῇ ἀνταπόκριση στούς οὐρανούς, ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Θέλει νά εἴμαστε συνεπεῖς, ὅταν τοῦ λέγωμε: «Ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν». Θέλει νά εἴμεθα γνήσια παιδιά τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος «χρηστός ἐστιν ἐπί τούς ἀχαρίστους καί πονηρούς».
Θέλει νά βασιλεύωμε στά πάθη μας καί νά κυριαρχοῦμε στά ἐνστικτά μας. Θέλει νά ψάλωμε, ὅπως ὁ Δαυίδ τό ἆσμα τῆς ἀνεξικακίας ἐπάνω στή λύρα τῆς ἀγάπης. Θέλει νά ἀνεβαίνωμε συχνά μέχρι τό Γολγοθᾶ καί νά μένωμε ἐκστατικοί μπροστά στό δυσθεώρητον ὕψος τῆς ἀνεξικακίας καί μεγαλοψυχίας τοῦ Ἐσταυρωμένου, καί ἀκούοντάς Τον, μέσα στό σκοτάδι τοῦ πόνου καί τῆς ἀνθρώπινης κακίας, νά λέγῃ «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς ۠ οὐ γάρ οἴδασι τι ποιοῦσι», νά βαδίζωμε ἐπί τά ἴχνη Του.
«Ἄφετε καί ἀφεθήσεται ὑμῖν». Εἶναι νόμος κάι ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ, εἶναι πηγή ψυχικῆς γαλήνης. Εὐτυχισμένοι ὅσοι θά τόν ἐφαρμόσουν καί θά τόν πειραματισθοῦν. Ἀμήν!           Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Χίου


Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ  ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ   

ΣΤΗΝ  ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ 

ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


        Ο λαμπροφορεμένος Ιερός  Ναός της Παναγίας Λατομιτίσσης, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος υποδέχθηκε όλους τους πιστούς που  προσήλθαν να προσκυνήσουν  την θαυματουργό εικόνα της Κοιμήσεως Θεοτόκου καθώς και της Παναγίας της Οδηγήτριας.
  Μεγάλος αγώνας   σε καθημερινή βάση η προετοιμασία, η καθαριότητα,  ο στολισμός εντός και εκτός του Ναού, εγίνετο  τόσο από τον Εφημέριο του Ναού π. Βασίλειο Φιλιππάκη, όσο και από τις ενορίτισσες οι οποίες   προσέφεραν την βοήθειά τους  όσο μπορούσε η κάθε μία. 
Όλα είχαν προετοιμασθεί με κάθε λεπτομέρεια και λειτούργησαν σωστά και προγραμματισμένα. 




Τρίτη 14 Αυγούστου 2012


ΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

ΣΤΗΝ  ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ

HELLENIC  SEAWAYS





       Ολόθερμες ευχαριστίες και βαθύτατη ευγνωμοσύνη, οφείλει ολόκληρη η ενορία της Παναγίας Λατομιτίσσης, στην Ακτοπλοϊκή Εταιρία HELLENIC SEAWAYS στον Διευθυντή της Ναυτιλιακής Εταιρίας  του ταχύπλοου «Νήσος Χίος» κ. Κωνσταντίνο  Φορτετσανάκη, καθώς και στον Πλοίαρχο  του πλοίου, κ. Ευάγγελο  Αράθιμο.
Κατά την ώρα του δρομολογίου, με κατεύθυνση  από Χίο  προς Μυτιλήνη, ο  καπετάν Ευάγγελος έφερε το πλοίο όσο πιο κοντά γίνονταν  στα παράλια, για να χαιρετίσει ένθερμα την Παναγία την Λατομίτισσα και να αποδώσει τιμές  στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό.
 Συγκινητικές στιγμές έζησαν όσοι ήταν τυχεροί να είναι παρόντες αυτή την ώρα. Το πλοίο σφύριζε ασταμάτητα, πέταγε καπνογόνα στο νερό,  φωτοβολίδες στον ουρανό, έκανε διάφορους ελιγμούς, έβγαζε  από όλα τα σημεία του νερά, λες και έβλεπες ένα μικρό καραβάκι  μέσα σε μία λιμνούλα.
  Με δέηση που ετέλεσε ο πατήρ Βασίλειος για τον πλοίαρχο, αξιωματικούς, υπαξιωματικούς, πλήρωμα και τους συνεπιβαίνοντας, οι χαρούμενες κωδωνοκρουσίες ήταν  η απάντηση από την εκκλησία που ηχούσαν έως τα βάθη της θάλασσας.  Κάθε χρόνο γίνεται αυτό, όπως μας αναφέρει συγκινημένος ο παπά Βασίλης, αφού βέβαια προηγουμένως έχει  ο ίδιος ο εφημέριος συνεννοηθεί  τόσο με το γραφείο  της Ναυτιλιακής Ακτοπλοϊκής Εταιρίας, όσο και με τον Καπετάνιο του πλοίου.
Aύριο εκτενέστερο ειδησεογραφικό και φωτογραφικό ρεπορτάζ, εν όψει του εορτασμού της Κοιμήσεως Θεοτόκου Λατομιτίσσης.