ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

 Ἀριθμός 47

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΠΟΛΙΤΟΥ

Ὅπως κάθε μέρα, ἔτσι καί σήμερα, ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμην ὄχι μόνον ἑνός Ἁγίου, ἀλλά κάποιων Ἁγίων. Τοῦ Ἁγίου Στυλιανοῦ, τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου, τοῦ Ἁγίου Νίκωνος καί τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου.

Ὁ Ἅγιος Στυλιανός ἦτο Ὅσιος, δηλαδή μοναχός καί ἡγίασε μέ τήν ἀσκητικήν του ζωήν. Εἶναι ὁ προστάτης τῶν παιδιῶν. Ἔλαβε τό χάρισμα ἀπό τόν Θεόν, καί ἐνῶ ζοῦσε, ἀλλά καί μετά τήν κοίμησίν του, νά θεραπεύῃ τά παιδιά ἀπό τίς διάφορες ἀσθένειες. Εἶναι ὁ φύλακας καί προστάτης καί ἰατρός τῶν παιδιῶν. Στήν εἰκόνα του διαβάζομε: «Παίδων φύλαξ πέφυκας, Θεοῦ τό δῶρον». Λόγια πού σημαίνουν: Ἔχεις γεννηθῆ ὡς ὁ φύλακας τῶν παιδιῶν· αὐτό εἶναι δῶρον τοῦ Θεοῦ σέ σένα.

Ὁ Ἅγιος Νίκων, καί αὐτός Ὅσιος, μοναχός, ἀσκητής. Ἐπειδή δέ συνεχῶς ἐδίδασκε καί προέτρεπε τόν κόσμον, τούς ἀνθρώπους νά μετανοήσουν, λέγοντάς τους «μετανοεῖτε», ὠνομάσθη  Νίκων ὁ μετανοεῖτε.

Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος, καί αὐτός Ὅσιος. Τό χαρακτηριστικό τῆς ζωῆς του εἶναι ὅτι δέν ἔνιωθε κακίαν γιά κανέναν. Πάντα γαλήνιος, πάντα ἕνα καλό λόγον εἶχε νά πῇ, καί πρόθυμος νά κάνῃ τό καλό καί μόνον τό καλό γιά τούς ἄλλους.

Ὁ Ἅγιος Ἀλύπιος ὀνομάζεται κιονίτης, διότι ἔζησε τά περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς του, 53 ὁλόκληρα χρόνια, πάνω σ’ ἕνα κίονα, δηλαδή σέ μιά κολώνα.

Καί ἄς ἔλθωμε στόν Ἅγιον Γεώργιον τόν Χιοπολίτην. Ἐγεννήθη στήν πόλιν τῆς Χίου γύρω στά 1785. Ὁ πατέρας του ἐλέγετο Παρασκευᾶς καί κατήγετο ἀπό τό Πιτυός. Ἡ μητέρα του Ἀγγεροῦ, πέθανε πολύ σύντομα, ἀφήνοντας τόν Γεώργιον μόλις 18 μηνῶν. Ὁ πατέρας του ξανά ἐνυμφεύθη, καί ἔτσι τόν Γεώργιον ἀνέθρεψε ἡ μητριά του. Ἐνῶ ἦτο ἀκόμα μικρός, τόν ἔδωσαν σέ κάποιον ξυλογλύπτην γιά νά μάθῃ τήν τέχνην. Ὁ τεχνίτης τόν πῆρε μαζί του ὡς βοηθόν, στά Ψαρά, γιά νά φτιάξουν τό τέμπλον τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ἀπό ἐκεῖ ἔφυγε κρυφά γιά τήν Καβάλα, ὅπου τόν συνέλαβαν κάποια μέρα μέσα σ’ ἕναν κῆπο νά κλέβῃ. Γιά νά γλυτώσῃ, ἀναγκάσθηκε νά ἀρνηθῇ τήν πίστιν του, νά τουρκέψῃ, καί πῆρε τό ὄνομα Ἀχμέτ. Στά 18 του χρόνια ἐπέστρεψε στήν Χίον μετανοημένος καί κλαίοντας ὡμολόγησε πίστιν στόν Χριστόν. Ὁ πατέρας του γιά νά τόν προφυλάξῃ, τόν ἔστειλε στίς Κυδωνίες (τό γνωστό Ἀϊβαλί) τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, σέ μίαν ἡλικιωμένην γυναίκα, ἡ ὁποία τόν ἐφρόντιζε. Σέ ἡλικία 22 ἐτῶν ὁ Γεώργιος ἀρραβωνιάσθηκε, ἀλλά ἐπειδή φιλονίκησε μέ τόν ἀδελφόν τῆς κοπέλλας, αὐτός τόν πρόδωσε στόν Ἀγᾶ ὅτι εἶναι Τοῦρκος καί ἐξωμότης τοῦ Ἰσλαμισμοῦ. Σιδηροδέσμιον τόν ὡδήγησαν στόν Ἀγᾶ καί ὡμολόγησε ὅτι κάποτε ἀρνήθηκε τόν Χριστόν καί πῆρε τό ὄνομα Ἀχμέτ, ἐπειδή τόν ἀνάγκασαν. Ὡμολόγησε ὅτι τό ὄνομά του εἶναι Γεώργιος καί ὅτι πιστεύει στόν Χριστόν. Μετά ἀπό αὐτήν τήν ὁμολογίαν του τόν ἔκλεισαν στήν φυλακήν, ὅπου τόν ἐβασάνιζαν 18 ἡμέρας. Στίς 25 Νοεμβρίου τοῦ 1807 τό βράδυ, καί ἐνῶ εἶχε ἀποφασισθῆ ἡ ἐκτέλεσίς του, οἱ Ἱερεῖς καί ὁ πιστός λαός ἐτέλεσαν ἀγρυπνίαν «ὑπέρ ἐνισχύσεως καί ἐνδυναμώσεως τοῦ νεαροῦ μάρτυρος». Ἐν τῷ μεταξύ, ὁ Γεώργιος εἶχε μεταφερθῆ στόν τόπον τοῦ μαρτυρίου. Ἐκεῖ γιά τελευταίαν φοράν τοῦ πρότειναν νά τουρκέψῃ,  γιά νά τοῦ χαρίσουν τήν ζωήν. Ἐκεῖνος ἀρνήθηκε. Τότε τόν πυροβόλησαν στήν πλάτην, καί κατόπιν τόν ἀπεκεφάλισαν. Τιμᾶται ἡ μνήμη του σήμερα, 26 Νοεμβρίου, παντοῦ, ἀπό ὅλους τούς χριστιανούς, ἰδιαιτέρως δέ στό Πιτυός, ὅπου ἔχει ἀνεγερθῆ ἱερόν Ναΐδριον  πρός τιμήν τοῦ ἐν λόγῳ Ἁγίου.

Ἀδελφοί μου!

Σήμερα, πού ὅλοι γνωρίζομε ποιά εἶναι ἡ τραγική εἰκόνα τῆς κοινωνίας, ὅλοι γνωρίζομε ὅτι ἀρκετοί ἤ πολλοί νέοι ζοῦν χωρίς τόν Χριστόν, στίς καφετέριες, στά νυκτερινά κέντρα, σέ ποιούς ἄλλους χώρους χωρίς τόν Χριστόν, ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Χιοπολίτης προβάλλεται ὡς παράδειγμα-πρότυπον πίστεως πρός μίμησιν, γιά ὅλους μας, ἰδιαιτέρως δέ γιά τούς νέους μας. Ἄς εὐχηθοῦμε, λοιπόν, καί ἄς προσευχηθοῦμε ὅπως ὁ Θεός διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Στυλιανοῦ φυλάττῃ καί προστατεύῃ τά παιδιά μας, διά πρεσβειῶν δέ τοῦ Ἁγίου νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Χιοπολίτου τά φωτίζῃ καί τά ὁδηγῇ στόν δρόμον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. ΑΜΗΝ.   Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου