Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ἀριθμός 50

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΙΓΙΝΗΣ
Ἕνας ἀπό τούς νεωτέρους ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀδελφοί μου, καί ὄχι ἀπό αὐτούς τῶν πρώτων αἰώνων, εἶναι ὁ σήμερον τιμώμενος Ἅγιος Διονύσιος, πολιοῦχος τῆς Ζακύνθου. Ἐγεννήθη στά μέσα τοῦ 16ου αἰῶνος, ἀπό εὔπορη οἰκογένεια τῆς Ζακύνθου. Οἱ εὐγενεῖς καί εὐσεβεῖς γονεῖς του ἐφρόντισαν νά τόν προικίσουν μέ πλούσια μόρφωσι, κυρίως χριστιανικήν. Εἶχε τήν εὐκαιρίαν «ἀπό βρέφους» νά γνωρίσῃ τά ἱερά γράμματα καί ἀργότερα νά ἐντρυφήσῃ στήν Παλαιάν καί τήν Καινήν Διαθήκην καί τά συγγράμματα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Σέ ἡλικία 21 ἐτῶν ἀπεφάσισε νά κόψῃ κάθε δεσμόν μέ τόν κόσμον καί νά ἀφιερωθῇ ὁλοκληρωτικά στόν Θεόν. Ἐκάρη μοναχός στήν Ἱεράν Μονήν τῶν Στροφάδων, ἀπέναντι ἀπό τήν Ζάκυνθον. Ἔτσι ἀπερίσπαστος τώρα, ὁ Δανιήλ (τό μοναχικό του ὄνομα) ἀπό κάθε ὑλικό φρόνημα, ἀπό τά πλούτη, τίς ἀνέσεις καί ἡδονές τῆς παρούσης ζωῆς, ζοῦσε ἀγγελικήν ζωήν. Ἀγωνιζόταν κυρίως νά ἀποκτήσῃ τήν ταπεινοφροσύνην. Γι’ αὐτό, ἄν καί προερχόταν ἀπό λαμπρή οἰκογένειαν, ἐν τούτοις θεωροῦσε τόν ἑαυτόν του ὡς τόν εὐτελέστερον ὅλων. Ὁ Θεός, ὅμως, γνωρίζοντας τόν πλοῦτον τῆς ψυχῆς του, τόν ἐκάλεσε στό ἀξίωμα τῆς Ἱερωσύνης. Χειροτονήθηκε κληρικός, καί ἄρχισε ἕνα πολύμορφο κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο, ὡς ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Θεοτόκου τῆς Ἀναφωνήτριας. Ἰδιαίτερα ἀσκοῦσε τήν φιλανθρωπίαν στά ὀρφανά καί τίς χῆρες. Ἡ φήμη του ἁπλώθηκε παντοῦ. Ὁ ἀδαμάντινος χαρακτήρας του καί οἱ πλούσιες ἀρετές του ἐκτιμήθηκαν ἀπό τήν διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἡ ὁποία τόν ἐξέλεξε Ἐπίσκοπον Αἰγίνης μέ τό ὄνομα Διονύσιος. Ὁ θαυμασμός καί οἱ αὐθόρμητες ἐκδηλώσεις τῶν κατοίκων τῆς Αἰγίνης ἐνοχλοῦσαν τόν ταπεινόν Ἱεράρχην. Ἔτσι θέλησε νά ἀποσυρθῇ στήν ἰδιαιτέρα του πατρίδα, τήν Ζάκυνθον, καί μάλιστα νά ἀσκήσῃ ἐκεῖ τό ἔργον τοῦ ἁπλοῦ ἐφημερίου, δηλαδή νά διακονήσῃ-ὑπηρετήσῃ τήν Ἐκκλησίαν ὄχι ὡς ἐπίσκοπος, ἀλλά ὡς ἱερεύς. Ἀργότερα ἐπέστρεψε στήν Μονήν τῆς Παναγίας τῆς Ἀναφωνήτριας, τήν ὁποίαν θεωροῦσε λιμάνι τῆς ψυχῆς του, καί ἀφοσιώθηκε «ψυχῇ τε καί σώματι» στόν Θεόν.
Ἐκεῖνο, ὅμως, πού ἀνέδειξε τόν Ἅγιον Διονύσιον, ἦτο κυρίως ἡ ἀμνησίκακος ἀγάπη του πρός ὅλους, ἡ ὁποία ἐφάνη σέ ὅλο της τό μεγαλεῖον, ὅταν συναντήθηκε ὁ ἅγιος μέ τόν φονιά τοῦ ἀδελφοῦ του. Ὁ Ἅγιος Διονύσιος, ὅπως προείπαμε, τά τελευταῖα χρόνια τῆς ἐπιγείου ζωῆς του, τά ἔζησε ὡς ἡγούμενος στήν Ἱεράν Μονήν τῆς Ἀναφωνήτριας, στήν Ζάκυνθον. Ἐκεῖ, κάποια μέρα, κατέφυγε διωκόμενος ὁ φονιάς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου, τοῦ Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος ἦτο ὁ ἄρχοντας τοῦ τόπου. Ὁ Ἅγιος ἔμαθε ἀπό τόν ἴδιον τόν δράστην γιά τόν φόνον τοῦ ἀγαπημένου του ἀδελφοῦ. Ἀσφαλῶς θά ἔνιωσε φοβερή πάλη μέσα του σχετικά μέ τό πῶς ἔπρεπε νά ἐνεργήσῃ. Τί ἔκανε λοιπόν; Μιμούμενος τήν ἀνεξικακίαν τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ καί ἐφαρμόζοντας τό «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν», ἔκρυψε τόν ἐγκληματία καί κατόπιν τόν ἄφησε ἐλεύθερον καί ἔσωσε τήν ζωήν του.
Τέλος, νά ποῦμε ὅτι ὁ Ἅγιος Διονύσιος ἐκοιμήθη στίς 17 Δεκεμβρίου τοῦ 1624. Τό σεπτό λείψανό του φυλάσσεται ἀκέραιο στήν Ζάκυνθον, καί μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ ἐνεργεῖ πολλά θαύματα σέ ὅσους, μέ πίστιν καί εὐλάβειαν, προστρέχουν νά τό προσκυνήσουν καί νά λάβουν τήν εὐλογίαν τοῦ Ἁγίου.
Τώρα, τό ἐρώτημα, γιατί σήμερα εἴπαμε αὐτά τά λίγα λόγια γιά τόν Ἅγιον Διονύσιον; Γιά νά ἀπονείμωμε τόν προσήκοντα σεβασμόν στήν μνήμην τοῦ Ἁγίου, ἀλλά καί γιά νά γευθοῦμε τοῦ πνευματικοῦ του μεγαλείου, τοῦ πλούτου τῶν ἀρετῶν του πού κοσμοῦσαν τήν ψυχήν του, κυρίως δέ τῆς ταπεινοφροσύνης καί τῆς συγχωρητικότητος.
Ἀδελφοί μου!
Στήν ἐποχή μας, ὅπου σπανίζουν τά πρότυπα, ἤ μᾶλλον δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι πού ἔχουν ὡς πρότυπα κάποιον ποδοσφαιριστήν, ἤ κάποιον μπασκεμπολίστα, ἤ κάποιον ἠθοποιόν, τραγουδιστήν ἤ ἄλλον καλλιτέχνην, ὁ Ἅγιος Διονύσιος προβάλλεται ὡς πρότυπον ἀρετῆς καί ἁγιότητος. Ἐάν ἀκολουθοῦμε στήν ζωή μας τήν προτροπήν τοῦ Χριστοῦ «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιος εἰμι» (Α΄ Πέτρ. α΄16 ), ἄς μιμηθοῦμε τόν «Ἅγιον τῆς συγγνώμης», ὅπως ὀνομάζεται ὁ Ἅγιος Διονύσιος, καί ἡ Χάρις του ἄς εἶναι μαζί μας. ΑΜΗΝ.     Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου