Παρασκευή 17 Μαΐου 2024

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (19.05.2024)


khrygmakyriakhs

Ἀριθμός 19
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
19 Μαΐου 2024

«ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἐξαναστησόμεθα
καί ζησόμεθα ἐνώπιον αὐτοῦ» (Ὠσηέ 6,2)

Αὐτές τίς χρυσές λέξεις, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ὠσηέ προμηνύοντας τήν τριήμερο ταφή καί τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου̇ ἡ δέ Ἁγία μας Ἐκκλησία χαρμοσύνως ψάλλει: «Χθές συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι». Καί τό Δεσποτικό Στόμα διαλαλεῖ διά τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου «ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς, ἐκεῖναί εἰσιν αἱ λαλοῦσαι περί ἐμοῦ (5,39). Οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης φωτισμένοι ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα «τό λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν» ἔριξαν τό προφητικό τους βλέμμα στό ἀπώτερο μέλλον καί εἶδαν ὅσα θά συμβοῦν σχετικά μέ τόν Μεσσία. Εἶναι τόσο καθαρές οἱ προφητεῖες τους καί ἐπαληθεύτηκαν στή ζωή τοῦ Χριστοῦ μέ τόση ἀκρίβεια, ὥστε νομίζει κανείς ὅτι διαβάζει τά Εὐαγγέλια.

Θά ἀναφέρουμε ὁρισμένες ἀπό αὐτές: Στό πρωτευαγγέλιο (Γεν. 3,15) ἔχουμε τήν πρώτη εὐχάριστη εἴδηση γιά τούς ἁμαρτήσαντες πρωτοπλάστους, ὅπου προτυπώνεται ὁ Σταυρικός θάνατος καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. «καί ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ’αὐτοῦ» διαβάζουμε στό βιβλίο τῆς Ἐξόδου (12,46). Στή κιβωτό τοῦ Νῶε προτυπώνεται ἡ Ἐκκλησία ἐντός τῆς ὁποίας βρίσκεται ἡ σωτηρία (Γεν. 6). «Τίς ἐγερεῖ αὐτόν;», ἀναρωτιέται ὁ Πατριάρχης Ἰακώβ (Γεν. 49,9) ἐννοῶντας ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θά ἐγείρει τόν ἑαυτό Tου. Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας θά διηγηθεῖ ἀλληγορικῶς τό πάθος τοῦ Κυρίου (58,8). «ἀναστήσονται οἱ νεκροί καί ἐγερθήσονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις» (26,19) ἀναφέρει γιά τίς ὧρες τοῦ Πάθους. Καί «ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν ἤχθη (53,7). Ὁ Προφήτης Ζαχαρίας: «θά πουληθεῖ γιά 30 ἀργύρια» (11,12). Ὁ Προφήτης Δανιήλ προσδιορίζει ἀκριβῶς τό χρόνο τῆς Σταυρικῆς θυσίας (9,24-25). Ὁ Προφήτης Ἀμώς ἀναφέρει ὅτι θά σκοτισθεῖ ὁ ἥλιος τήν ὥρα τῆς Σταυρώσεως ἐνῶ εἶναι μεσημέρι (8,9). Ὁ Δαβίδ ἀναφωνεῖ: «Κύριε, ἀνήγαγες ἐξ’ ᾅδου τήν ψυχήν μου» (Ψαλμ. 29,4). «Τό ἑσπέρας αὐλισθήσεται κλαυθμός καί εἰς τό πρωΐ ἀγαλλίασις» (Ψαλμ. 29,6). Ὁ Προφήτης Σοφονίας ἀπευθυνόμενος στούς μαθητές ἐκ μέρους τοῦ Χριστοῦ θά πεῖ: «ἑτοιμάσου, ξύπνα πρωΐ διότι ἔχουν καταστραφεῖ ὅλες οἱ παραφυάδες τους» (3,7), δηλαδή διαλύθηκε ἡ κουστωδία, ἡ φρουρά τοῦ Τάφου. Στό Ἄσμα Ἀσμάτων ἀναφέρεται: «ὁ χειμώνας πέρασε, τά λουλούδια ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους στή γῆ (2,11), προλέγοντας ἀκόμη καί τά ἀρώματα τῶν Μυροφόρων (4,14 καί 5,1). Γιά τήν Μαρία πού πῆγε στόν Τάφο διαβάζουμε σ’αὐτό τό ἱερό Βιβλίο: «Ἀναζήτησα ἐκεῖνον πού ἀγάπησε ἡ ψυχή μου (5,6-8). Τό ἐπαληθεύει καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό Εὐαγγέλιό του (20,1) «ἥραν τόν Κύριον μου καί οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν». Ὁ Προφήτης Ἰωνᾶς εὑρισκόμενος ἐπί τρεῖς ἡμέρες στήν κοιλιά τοῦ κοίτους συμβολίζει τήν τριήμερη ταφή τοῦ Κυρίου. Ὁ Προφήτης Μιχαίας σημειώνει: «ἡ ἀρχή καί ἡ ἐνέργεια αὐτοῦ ξεπερνᾶ τήν ἀρχή τῶν ἡμερῶν τῆς Δημιουργίας» (5,1). Ὅλες αὐτές οἱ ἱερές προφητεῖες ἐκπληρώθηκαν στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας, τεκμηριώνοντας τήν πλήρη ταύτιση κάι ἁρμονία τῆς Παλαιᾶς μέ τήν Καινή Διαθήκη.

Ἄς θυμηθοῦμε τούς θεομάχους Ἰουδαίους, τί εἶπαν στόν Πιλάτο: «ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν̇ μετά τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι» (Ματθ. 27,63). Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, Πατριάρχης Ἀντιοχείας, ἀναρωτιέται: Πλάνος ἦταν αὐτός πού ἀπήλλαξε τούς τυφλούς ἀπό τή νύκτα; Πλάνος ἦταν αὐτός πού ἐθεράπευσε τούς λεπρούς; Πλάνος ἦταν αὐτός πού ἐθεράπευσε τούς δαιμονισμένους; Πλάνος ἦταν αὐτός πού ἐκάλεσε τόν Λάζαρο νά ἐξέλθει ἀπό τόν τάφο; «Ἀναπεσών γάρ ἐκοιμήθη ὡς λέων» (Γεν. 39,9) βασιλικῶς, ἐξῆλθε ὅμως ἀπό τόν τάφο θεοπρεπῶς. Διότι, ὅπως ἐγεννήθη «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» τῆς παρθενίας, ἔτσι ἀνέστη μέ κλεισμένον τόν τάφο̇ καί ὅπως ἐγεννήθη πρωτότοκος ἀπό μητέρα ὁ μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἔτσι μέ τήν Ἀνάστασή Του ἔγινε πρωτότοκος τῶν νεκρῶν (Κολασ. 9,10). Καί συνεχίζει ὁ γλυκόφθογγος Πατριάρχης: Ἐμεῖς ὅλοι ἄς ποῦμε στόν θάνατο «ποῦ σοῦ θάνατε τό κέντρον (κεντρί); ποῦ σοῦ Ἅδη τό νῖκος» (Ὠσηέ 13,14). Τίς μυροφόρες γυναῖκες προέτρεπε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον νά τρέχουν πιό γρήγορα, λέγοντας μέ τό στόμα τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου: «Γυναῖκες ἐρχόμεναι ἀπό θέας, δεῦτε̇ οὐ γάρ λαός ἐστι ἔχων σύνεσιν» (27,11). Καί τό στόμα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου διασαλπίζει «ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ᾦδε, ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν» (16,6). Αὐτός ὁ Ἀναστάς Κύριος λέγει πρός ὅλους τούς εὐσεβεῖς:«Λάβετε φάγετε τόν οὐράνιον ἄρτον̇ λάβετε τήν πηγήν τῆς πλευρᾶς μου», πού ἀντλεῖται συνεχῶς καί ποτέ δέν ἐξαντλεῖται. Ὅσοι πεινᾶτε, χορτάσετε̇ ὅσοι διψᾶτε, μεθύσετε σωτήριον καί σώφρονα μέθη. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος σημειώνει: «Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται...κενή δέ καί ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄Κορ. 15,13). Ὁ Μέγας Βασίλειος διαλαλεῖ: «Ὁ θάνατος ὁ ἐν σαρκί, διά τοῦ Ἀδάμ εἰς ἡμᾶς παραπεμφθείς, κατεπόθη ὑπό τῆς θεότητος» - Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος μέ πόση χαρά μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι: «ἡ ἀθανασία εἰς πάντας ἔφθασε ...καί οὐκέτι ἐν τῷ Ἀδάμ πάντες ἀποθνήσκομεν, ἀλλ’ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιούμεθα». Ὁ δέ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, πού εὐφραίνει τώρα τό Πάσχα τή ψυχή μας μέ τό «Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί» γράφει: «ὁ Ἀναστάς Κύριος τοῦ ἰδίου σώματος ἐδωρήσατο καί τῷ ἡμετέρῳ σώματι (στό δικό μας σῶμα) τήν τέ ἀνάστασιν καί τήν μετά ταῦτα ἀφθαρσίαν».

Εἴθε, χριστιανοί μου, μετά ἀπό τέτοια ὑψηλή, ἐποικοδομητική καί παρήγορη διδασκαλία, εἴθε τό ἱλαρό, τό γλυκό καί ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, νά φωτίζει πάντα τή ψυχή μας, νά θερμαίνει ὅλη τήν ὕπαρξή μας. Καί νά διώχνει μακρυά τά σύννεφα τῆς θλίψης καί τῶν ἀπογοητεύσεων, μαζί μέ τήν χαρμόσυνη φωνή τοῦ Γ. Βερίτη:

Ποιά μέρα ἔχει τή Χάρη σου, ὦ ἡμερῶν καμάρι,
ποιά ἑορτή τή δόξα σου, ποιά τή δική σου χάρη;
Παντοῦ σκορπᾶς σύ τή χαρά, παντοῦ τήν εὐθυμία,
ἡμέρα ἀναστάσεως καί ἑορτῶν κυρία.
Δεῦτε πιστοί! Τήν πανδαισία γευθῆτε.
Κι ὡς ἀναστήθηκε ὁ Χριστός ὅμοια – κι ὁ λόγος του πιστός –
κι ἐσεῖς θ’ἀναστηθῆτε. ΑΜΗΝ!

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

Κυριακή 12 Μαΐου 2024

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΪΟΥ 2024 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

 ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ

 Η ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΛΑΤΟΜΙΤΙΣΣΑ ΧΙΟΥ 


       Μετά την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παναγίας Λατομιτίσσης  την Κυριακή του Θωμά όπως έχει καθιερωθεί λιτανεύσαμε την Ανάσταση  του Κυρίου και Θεού ημών με τις ιερές εικόνες στον περίβολο του Ναού.  

      Όλοι οι προσκυνητές μεγάλοι και μικροί κρατούσαν στα χέρια τους  με ευλάβεια τις εικόνες.


ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

 




























Σάββατο 11 Μαΐου 2024

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

 ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΜΑΪΟΥ 2024

 

Στον Αγιο Νεκτάριο στο Λατόμι τελέστηκε η Θεία Λειτουργία και η εορτή της Αγίας Ξενίας προστάτιδος  των καρδιοπαθών, της οικογενείας Μιχαήλ και Μαρίας Μαλαχιά. 

Μετά  το τέλος της Θείας Λειτουργίας έγινε η λιτάνευση των εικόνων  στον περίβολο χώρο. 

Την επομένη ημέρα Κυριακή 12 Μαΐου  Κυριακή  του Θωμά στον ενοριακό Ναό Παναγίας Λατομίτισσας μετά την Θεία Λειτουργία θα γίνει η λιτάνευση των Ιερών εικόνων.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
















ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (12.05.2024)


khrygmakyriakhs

Ἀριθμός 18
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
12 Μαΐου 2024

«καί ἔπλασεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον...εἰς ψυχήν ζῶσαν»
(Γεν. 2,7).

Στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, στό πρῶτο βιβλίο τῆς Γενέσεως διαβάζουμε:«Ὁ Θεός φύσηξε στό πρόσωπο τοῦ Ἀδάμ καί ἔγινε ὁ ἄνθρωπος ψυχή ζωντανή, δηλαδή ὕπαρξη μέ ζωή Θεοῦ μέσα της. Καί αὐτή ἡ πραγματική ὕπαρξη στή ζωή τοῦ κόσμου νά εἶναι μόνο ὁ ἄνθρωπος. Τώρα ὁ Χριστός, μέ τήν Ἀνάστασή Του, ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπο. Φυσάει πάλι μέσα του τό πνεῦμα τῆς ζωῆς, πού αὐτή τώρα εἶναι μιά νέα ζωή̇ ὄχι μόνο σάν ἐκείνη πού εἶχε ὁ ἄνθρωπος πρίν ἀπό τήν πτώση του, μά πολύ παραπάνω. Αὐτό ἐννοεῖ ὁ θεάνθρωπος Λυτρωτής, ὅταν λέγει στό Εὐαγγέλιο• «Ἐγώ ἦλθον, ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσι» (Ἰωάν. 10,10). Ὁ Χριστός ἀνέστη, ὄχι γιά νά ἐπαναφέρει τόν ἄνθρωπο στόν ἐπίγειο παράδεισο τῶν Πρωτοπλάστων, ἀλλά γιά νά τοῦ ἀνοίξει τό δρόμο πρός τόν οὐρανό, νά τόν ἀνεβάσει καί νά τόν καθίσει «ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός».

Στήν ὁμολογία τοῦ Θωμᾶ εἶναι ἀφιερωμένη ἡ πρώτη μετά τήν Ἀνάσταση Κυριακή. Δέν εἶχε τή χαρά νά ἀτενίσει τόν Ἀναστάντα Διδάσκαλό του στό ὑπερῷο τῆς Ἱερουσαλήμ, διότι δέν ἦταν μέ τούς ἄλλους μαθητές ὅταν ἦλθε ὁ Ἰησοῦς. Ὅταν οἱ Ἀπόστολοι τοῦ ἀνακοίνωσαν τήν ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου, ἐκεῖνος σάν ἄνθρωπος τῶν αἰσθήσεων, ἀντιπαραθέτοντας στόν ἐνθουσιασμό τους τή λογική, εἶπε: «ἐάν δέν δῶ δέν θά πιστέψω» (Ἰω. 20,25). Ὁ θεῖος Ἀπόστολος δέν ἦταν ἄπιστος, ὅπως νομίζουν μερικοί ἀδικώντας τον, ἀλλά δύσπιστος. Δέν ἀπιστεῖ, ἀλλά ἀμφιβάλλει ἀνθρωπίνως. Ἐξ ἄλλου ὁ Κύριος τοῦ εἶπε «μή γίνου ἄπιστος, ἀλλά πιστός». Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος γράφει: Ὁ Θωμᾶς ποθῶντας νά δεῖ τόν Ἰησοῦ, δέν δέχθηκε τήν προφορική εἴδηση. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἀναφωνεῖ: Ὦ ὕψος ἀπεράντου φιλανθρωπίας! Ὁ Ἀναστάς Κύριος ἀπευθυνόμενος στόν Θωμᾶ θά τοῦ πεῖ: Φέρε τήν χεῖρα σου καί βάλε εἰς τήν πλευράν μου, τήν ὁποία ἐφύλαξα ὅπως τήν βλέπεις, ἔτσι, ὅταν ἐπανέλθω ἀπό τούς οὐρανούς καί καθίσω κριτής ζώντων καί νεκρῶν, νά ἰδοῦν οἱ Ἰουδαῖοι ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν τους νά φανερώνονται τά ἔργα τῆς κακῆς ἐργασίας τους καί νά γίνουν αὐτοκατάκριτοι. Ἀποδίωξε τό νέφος τῆς ἀπιστίας καί κοίτα τίς καθαρές ἀκτῖνες τῆς πίστεως. Πάρε ὅλα τά ἐφόδια γιά νά γίνεις ἄξιος Ἀπόστολος τῆς θεότητάς μου καί κήρυττε τήν δύναμίν μου. Καί συνεχίζει ὁ χρυσολόγος Ἐπίσκοπος! Ἀφοῦ, λοιπόν, ὁ Θωμᾶς ἤγγισε τά δεσποτικά χέρια καί τήν κεντημένη πλευρά, κινεῖ εὐθύς τήν γλῶσσα πρός ὑμνωδίαν ἀναφωνώντας πρός τόν Κύριον: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου». Πιστεύω, Κύριε, στήν οἰκονομία σου, πιστεύω στήν πρόσληψη τῆς φύσεώς μου. Πιστεύω στόν προσκυνητόν Σου Σταυρόν, πιστεύω στά πάθη τῆς σαρκός Σου, πιστεύω στόν τριήμερόν Σου θάνατο, πιστεύω στήν Ἀνάστασίν Σου. Ἕναν Κύριον καί Θεόν γνωρίζω μόνον, τόν Δεσπότην Χριστό. «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου». Ἔτσι ἀκριβῶς, μέ τά ἴδια λόγια προσφωνεῖται καί ὁ Θεός Πατέρας, ὁ Γιαχβέ, στήν Παλαιά Διαθήκη. Ὁ ψαλμῳδός στόν 34ο Ψαλμό ψάλλει: «ἐξεγέρθητι, Κύριε, καί πρόσχες τῇ κρίσει μου, ὁ Θεός μου καί Κύριός μου» (23).

«Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου» εἶπε ὁ Ἅγιος Θωμᾶς καί κύματα χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης κατέκλυσαν τήν ψυχή του. Μοιάζει μέ τήν ὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, ὁ ὁποῖος, στά μέρη Καισαρείας τοῦ Φιλίππου, ἀπάντησε στόν Διδάσκαλό του μέ παρόμοια θεόπνευστα καί συγκινητικά λόγια: «σύ εἶ ὁ Χριστός, ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Ματθ. 16,16). Ἀκόμη, ἡ ὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ μοιάζει μέ τή γραπτή ὁμολογία τοῦ Ἠγαπημένου μαθητοῦ, τοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος μεγαλοφώνως διακηρύττει στήν ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου του «Καί ὁ Λόγος ἦν πρός τόν Θεόν καί Θεός ἦν ὁ Λόγος» (Ἰω. 1,1). Ἐπίσης, μέ τά ἴδια λόγια μιλῶντας στούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσσου, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, κατονομάζει τόν Ἰησοῦν Χριστόν: «προσέχετε ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ...» (Πράξ. 20,28). Ἀλλά καί στήν Β΄ πρός Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολή του γράφει:«ὅπως ἐνδοξασθῇ τό ὄνομα...κατά τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ» (1,12).

Ὅλες αὐτές οἱ ἱερές ὁμολογίες εἶναι ἱκανές νά κλείσουν τά στόματα τῶν χιλιαστῶν καί νεωτέρων αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι, χωρίς αἰδώ, ἀρνοῦνται τή Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ καί τελείως ἀδικαιολόγητα ἰσχυρίζονται, ὅτι ἡ ὁμολογία τοῦ Θωμᾶ ἀναφέρεται στόν Πατέρα καί ὄχι στόν Υἱό.- Ὁ ἱερός ἑρμηνευτής Νικηφόρος Θεοτόκης παρατηρεῖ: «Ἀδελφοί, ἐμεῖς οὔτε σάν τούς Ἀποστόλους εἴδαμε τόν Κύριο, οὔτε σάν τόν Θωμᾶ, ἐζητήσαμε νά δοῦμε τά σημάδια τῶν πληγῶν Του. Μόνο πού ἀκούσαμε τήν εὐαγγελική του διδασκαλία καί πιστέψαμε πώς Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Ὁ Κύριος μακαρίζει τούς μή ἰδόντας καί πιστεύσαντας (Ἰω. 20,29). Γιά νά γίνουμε ἄξιοι καί ἐμεῖς αὐτοῦ τοῦ μακαρισμοῦ, πρέπει ἡ πίστις μας νά εἶναι πίστη δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη καί διά καλῶν ἔργων τελειουμένη!» (Γαλ. 5, 6 καί Ἑβρ. 10, 24).

Χριστιανοί μου,
σέ ὁλόκληρη τήν Ἁγία Γραφή λάμπει σάν ἥλιος φωτεινός ἡ Θεότητα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τυφλοί εἶναι, δυστυχῶς, ὅσοι δέν τήν βλέπουν. Προφανῶς διότι τῆς ψυχῆς τους τά μάτια εἶναι ἄρρωστα. Καί παραμένουν ἄπιστοι, ὄχι σάν τό Θωμᾶ. Εἴθε, ὅπως ἐκεῖνος, νά βεβαιωθοῦν ἀπό τήν Γραφή, ἀπό τήν ἱστορία, ἀπό τήν πεῖρα τους, πόσο λάθος ἔπραξαν καί κάποτε μέ συντριβή καί μετάνοια νά Τοῦ ὁμολογήσουν: Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου»!

Αὐτό διακηρύττει καί ὁ βάρδος τῆς χριστιανικῆς ποίησης Γ. Βερίτης:

«Δέν θέλω ἐγώ νά Σέ ρωτήσω κι οὔτε νά ψάξω τήν πληγή Σου.
Μπρός στήν ἀπέραντή Σου δόξα τά γόνατά μου θά λυγίσουν.
Κι ὅμοιες μέ κύμα πελαγίσιο, λατρεῖες, λαχτάρες ποὔν’ ἐντός μου,
σέ μιά κραυγή θά ξεχειλίσουν. Ὁ Κύριός μου κι ὁ Θεός μου»! Ἀμήν!

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

Πέμπτη 9 Μαΐου 2024

 

ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ 

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΦΑΝΟΥΡΙΟ

 
 Στον Άγιο Φανούριο σήμερα Πέμπτη 9 Μαϊου 2024 μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας έγινε λιτάνευση των Ιερών εικόνων γύρω από τον Ναό.
Επίσης το Σάββατο 11 Μαϊου στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου Λατομίου θα εορτασθεί η ιερά μνήμη της Αγίας Ξενίας προστάτιδα των καρδιοπαθών.  Κάθε χρόνο  τελεί την εορτή η οικογένεια Μιχαήλ και Μαρίας Μαλαχιά με αρτοκλασία.
Θα ακολουθήσει η περιφορά Ιερών εικόνων πέριξ του Ναού.